ЯК ЗДЫМАЦЬ БОДЗІ-ХОРАР | HOW TO FILM BODY HORROR
Анлайн-падзеі | Northern Lights: Online events • 47m
Падчас здымак фільма грымёр Ізі Галінда павінен быў зрабіць страшныя язвы на скуры галоўнай гераіні ў выкананні акторкі Крысцін Куят Торп. Катастрофы чалавечага цела ўдаліся яму так добра, што ён разам з калегамі атрымаў нарвежскую кінапрэмію «Аманда» за грым. Сам Галінда ўвогуле прызнаецца, што «Хворая дзяўчына» — адна з самых улюбёных і дарагіх яму прац. Пра тое, як з дапамогай грыму прымусіць усіх паверыць у пагаршэнне загадкавай хваробы, Ізі распавядзе ў гутарцы з беларускай крэатыўнай візажысткай Аннай-Марыяй Кананенка адмыслова для «Паўночнага Ззяння».
During the shooting of the film, makeup artist Izzi Galindo had to imitate terrible ulcers on the skin of the main character, played by actress Kristine Kujath Thorp. Catastrophes of the human body turned out so realistic that Izzi and his colleagues received the prestigious Norwegian Amanda Film Award for makeup. Galindo himself totally admits that "Sick of Myself" is one of his most favorite and adored works. In an exclusive interview for Northern Lights, Izzi will reveal how to apply special effects makeup to trick everyone into believing that the mysterious disease is worsening.
Up Next in Анлайн-падзеі | Northern Lights: Online events
-
НАІЎНА СУПЕР | NAIVE SUPER
Размова з рэжысёркамі фільма «Сэрца творцы».
Чаму наіўныя мастакі такія любімыя і папулярныя ў кожнай краіне? Магчыма, таму што яны малююць з адкрытым сэрцам. У беларусаў ёсць Алена Кіш і Язэп Драздовіч, а на Фарэрскіх астравах — Сігрун Гунарсдоцір. Адна з самых знакамітых фарэрскіх мастачак сці...
-
Як дома | Feels like home | LIVE
Незалежнае беларускае кіно: дзе мы, хто мы, куды мы ідзём?
Беларускае незалежнае кіно перажывае дзіўныя часы, калі рэжысёры раз'ехаліся па ўсім свеце, але не могуць вярнуцца і здымаць фільмы ў сваёй роднай краіне. Як выглядае кінапрацэс у выгнанні? Падчас анлайн-дыскусіі аўтары стужак, што ўвайш...
-
Паміж цемрай і святлом | Between dark...
Сербскі погляд на траўматычнае мінулае.
У сваім паэтычным дакументальным фільме рэжысёрка Наташа Урбан выкарыстоўвае сонечнае зацьменне як метафару вайны. Праз нататкі свайго бацькі і сямейныя гісторыі яна вяртаецца ў трагічныя падзеі 1999 года ў Югаславіі. Зацьменне — гэта таксама вобраз забыцц...
